Het eerste Herstelweekend 29 april – 1 mei

Afgelopen weekend hadden we ons eerste Herstelweekend. Er waren een aantal aanmeldingen die op het laatst besloten om toch niet te komen (wegens omstandigheden) dus was het een kleinere groep dan verwacht. Maar wat ben ik daar achteraf blij mee. Dit gaf de groep meer intimiteit, er was meer tijd en aandacht mogelijk voor de aanwezige deelnemers. Een kwestie van klein maar fijn. De deelnemers zijn prachtige mensen met elk hun eigen verhaal. En met elk hun eigen kracht, sterke mensen (ook al hebben ze dat misschien zelf nog niet helemaal in de gaten). Het feit dat ze er waren geeft dit eigenlijk al wel aan.

We hebben open en eerlijk met elkaar gesproken over allerlei onderwerpen, de kracht van het samen zijn en delen spatte er aan alle kanten af. Hierdoor liep een onderdeel van het programma wel eens uit, maar dat kan en mocht. Het weekend verliep hierdoor op een mooie wijze, wat improviseren, wat overslaan, niets moet maar alles mag. Hoe mooi is het als de deelnemers zeggen dat ze even tijd voor zichzelf nodig hebben en even naar buiten gaan, de vrijheid nemen om aan zichzelf te denken.

Zoals een deelnemer het aangaf; ”ik vind het fijn, het is nog geen band want daarvoor kennen we elkaar te kort, maar er zijn zeker touwtjes.” Het begin van vertrouwen in elkaar, terwijl we totale onbekenden voor elkaar waren. En aan het eind van het Herstelweekend “Ik weet niet wat ik moet zeggen, dus zeg ik maar gewoon dank je.” En dat zegt mij meer dan genoeg.

Ik ben ook erg blij met de open en eerlijke invulling van de evaluatieformulieren. Er zijn een aantal dingen die we duidelijk moeten aanpassen, dat gaan we dan ook zeker doen.

Voor mij persoonlijk heeft het Herstelweekend ook veel betekend. Het heeft mij energie gekost, veel energie gegeven, zelfwaarde toegevoegd en ideeën opgeleverd. Maar het heeft mij vooral duidelijk gemaakt dat dit is wat ik wil, ik weet weer waarom ik dit soort initiatieven opstart, waarvoor ik het doe. Dus aan de deelnemers, dank je wel.

En houdt het nu op? Nee, zeker niet. Niet alleen gaan we nog meer Herstelweekenden organiseren, we gaan ook na een weekend verder met de deelnemers. Ondersteunen, begeleiden en zeker contact onderhouden. Terugkom momenten liggen in de planning. Hoe en wat? Dat weten we nog niet precies, maar het gaat zeker gebeuren. We zijn samen een proces ingegaan en dat gaan we afmaken ook.