Ieder zijn eigen crisis

Het doorlopen van het Herstelproces doet iedereen op dezelfde manier. Iedereen krijgt te maken met dezelfde fasen. Hoe iedereen het doorlopen van het proces ervaart is voor iedereen uniek. Op zich is dat erg logisch, iedereen heeft zo zijn eigen manier van interpreteren van situaties, uitspraken, teksten en gevoel. Dat geldt dan ook niet alleen voor het Herstelproces, ook een crisis is voor iedereen hetzelfde, maar toch weer heel uniek. En dan heb ik het niet eens over de verschillende soorten van crisis.

Ook onze vaste blogster Hanneke heeft zo af en toe last van verschillende vormen van crisis. Uit het volgende blogbericht blijkt wel dat ze er nu ook een heeft.

Leo, bedankt

Schrijversblok (Engels: writer’s block) is het tijdelijke onvermogen van een schrijver of componist om tot schrijven te komen.

Het (creatieve) schrijfproces verloopt deels onwillekeurig. De schrijver is gedeeltelijk afhankelijk van factoren die niet onder zijn controle vallen, wat soms leidt tot een (tijdelijk) verlies van inspiratie. Men spreekt over schrijversblok als het om een flinke tijdsspanne van niet kunnen schrijven gaat. Dit overkwam de componist Sergej Rachmaninov, de schrijver Maarten Biesheuvel een flink aantal jaren, alsook de Surinaamse auteur Paul Marlee.

Wanneer het enkel gaat om een korte tijd (‘de angst voor de witte bladzijde’) gebruikt men de term niet, en evenmin als het gaat om een crisis die terug te voeren is op problemen van psychiatrische aard, zoals Leo Ferrier en Edgar Cairo die lange tijd kenden.

(Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Schrijversblok)

Helaas. Ik mag mezelf nog niet vergelijken met de Groten. Bij mij zal het slechts ‘de angst voor de witte bladzijde’ zijn. Of, en het zal ook weer niet, een crisis…

I’ll be back!