Herstelproces

OH MY FUCKING GOD

Zondagochtend. De zon schijnt, vogels fluiten en het vuurtje van gisteren smeult nog na. Een bakje koffie, sigaretje. Kortom een heerlijk begin van de dag. Rust.

Ik check even snel het nieuws terwijl de Senseo er een kopje uit perst. Twee minuten later ben ik de kluts kwijt. Trillend app ik Koos. Het nieuwbericht van gisteren, iemand voor de trein gesprongen raakt me. De reactie van een lezer is echter werkelijk shockerend.

“ Een springer zeker, en weer een machinist met een trauma. Haal die manisch depressieve zelfmoordenaars toch uit de maatschappij. Neem ze op. Noem de instellingen hoe je wilt, gekkenhuis, behandelinstituut, maar voorkom dit voortaan. Al was het alleen maar om de machinisten te beschermen tegen die zelfmoordegoïsten. (want dat zijn het) Als het geen springer was, RIP. Maar mijn mening over springers blijft hetzelfde. “ www.oogtv.nl

Hoe moet ik hier op reageren? Ik voel zoveel woede van binnen richting deze persoon, dat ik bang ben op eenzelfde onmenselijke wijze te reageren. Maar dit mag niet, dit kan niet. Het is toch niet te verdragen dat iemand zich zo uitspreekt? Ik wil een zinnige en scherpe, nee snoeiharde reactie geven maar dat lukt me niet.

Bedankt Mijnheer of Mevrouw Kars. Een hele fijne zondag.

Mvg Hanneke