Herstelproces

UIT M’N COCON.

Voor het eerst open ik mijn laptop weer. De vakantie is voorbij. Ik heb het zo lang mogelijk gerekt en mijn ogen gesloten voor het nieuwe school- en stagejaar, maar nu is het echt weer zover. Wat is mijn wachtwoord ook alweer? Een stukje typen…kan ik dat nog wel?

Vanmorgen is de Vlinder geboren, na een week achter mijn huis in een cocon te hebben doorgebracht. Kondigde ze nu een verandering aan?  In dat geval had ze er niet op een beter moment kunnen uitkomen. Echter, ik hou niet perse van veranderingen en ik hou het liefste vast aan prettige constante Rust, zoals tijdens de vakantieperiode. Beetje zwemmen, slapen in de tuin, klussen in en om het huis en kleine dingen vieren.  Stressloos, geen prikkels, geen hoge verwachtingen van mezelf die dwarsliggen, geen onzekerheid of frustratie.

‘Wat is actueel op dit moment?’ , vroeg mijn psycholoog vorige week.

‘Ehm..niks is actueel. Ik ben oké. Ik ben leeg, geen wirwar aan emoties, gewoon.’

‘Je bent in balans.’

‘Oh…echt?’

‘Ja.’

‘Oh.’

‘Fijn om je zo te zien. Fijn dat dit er ook nog is. ‘

‘Ja…ja!’

Toch is het nu weer tijd om mijn hoofd te gebruiken en mijn hart te laten spreken. De prikkels weer toe te laten en mooie nieuwe dingen te ontwikkelen samen met collega’s en studiegenoten. Mijn grenzen weer serieus maar niet voor lief te nemen. Het is weer tijd voor onbevangenheid, voor Niet Weten en nieuwsgierigheid. Dus daar ga ik, wish me luck!

Ik moet nog wel even bedenken wat herstel ook al weer is, maar ik heb nog een paar uur vakantie dus dat is voor later.

Hanneke