Dromen hoeven geen bedrog te zijn; landelijke dekking crisis/hulpkaart
Het schakelteam personen met verward gedrag, onbegrepen gedrag of personen met “gedoe” (het ligt er maar net aan wie je spreekt), is in oktober gestopt. Een van de resultaten die het team heeft opgeleverd is de Hulpkaart. De kaart is bedoeld als hulpmiddel voor mensen die in situaties terechtkomen waarin ze even de weg kwijt zijn (verward zijn, verward gedrag vertonen, onbegrepen gedrag vertonen, etc.). Om de te hulp schietende mensen duidelijk te maken wat er moet gebeuren wordt van tevoren door de kaarthouder, samen met een opgeleide kaartconsulent, op papier gezet wat de wensen zijn van de kaarthouder. Door gebruik te maken van de kaart kan er veel onnodig “gedoe” en leed voorkomen worden.
Hmm, dat heb ik al eens eerder ergens gelezen. De al bestaande crisiskaart heeft hetzelfde doel. Dus waarom nu een nieuwe kaart? Er is eigenlijk alleen maar verschil in de gebruikte tekst, de hulpkaart maakt gebruik van wat “simpelere” tekst. Beter, want hierdoor begrijpelijker, makkelijker en dus toegankelijker. Maar waarom dan niet gewoon de crisiskaart aanpassen?
Maar goed, het is nu eenmaal zo en we kunnen daar niets meer aan veranderen. Wat dan wel weer jammer is, is het feit dat het gedropt wordt door het schakelteam, maar er vervolgens geen budget is om de landelijke uitrol verder te ontwikkelen. Dus het uiteindelijke resultaat is dat er twee kaarten zijn die mensen met onbegrepen gedrag kunnen ondersteunen die beide niet over budget beschikken om voor een landelijke dekking te zorgen.
Er zijn in Nederland een aantal projecten (al dan niet gefinancierd door ZonMw) die de crisiskaart aan het implementeren zijn. Door het dichtdraaien van de geldkraan is er nu geen landelijke sturing meer. Resultaat; kleine eilandjes die zelfstandig in hun regio bezig zijn met de kaarten. Geen landelijk overleg, geen landelijke sturing en dus waarschijnlijk geen landelijke eenduidigheid. Er zullen waarschijnlijk overal in de projecten verschillen ontstaan in de procedure en in het uiterlijk. Het samen verder ontwikkelen is een droom die bijna vervlogen is.
Er komt hopelijk verandering in deze situatie. Bij ZonMw is een subsidieoproep “Evaluatie en doorontwikkeling van de hulpkaart” verschenen. Het project moet door een kennisinstelling aangevraagd worden omdat het eigenlijk een onderzoeksubsidie is, en dat is dan weer jammer. In mijn ogen zou het verstrekken van een subsidie die betrekking heeft op het doorontwikkelen van de hulpkaart aan een praktische instelling verleend moeten worden. Maar ook hier is niet veel aan te veranderen.
Omdat ik van dromen hou en van mening ben dat dromen geen bedrog hoeven te zijn gaan wij, vanuit Boedies (maatschap onafhankelijke ervaringsdeskundigen), samen met de medewerkers van het crisiskaartproject Veluwe & Veluwevallei en de Stichting Herstelproces, een poging doen om de droom van een landelijke dekking van de crisis/hulpkaart waar te maken. De ondersteuning vanuit ZonMw zou daarin helpend zijn.
Nu nog opzoek naar een kennisinstelling die dit wil ondersteunen zodat we samen een aanvraag kunnen indienen bij ZonMw.