Darmen herstellen depressie?

Het blijkt uit de verschillende onderzoeken dat bacteriën die in ons lichaam thuishoren een grote invloed hebben op onze (geestelijke) gezondheid. Vlaamse wetenschappers kwamen tot de ontdekking dat mensen die te maken hebben met een depressie een sterk verminderd aantal bacteriën in hun darmen hadden (bron: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/02/04/vlaamse-wetenschappers-vinden-langverwachte-link-tussen-darmflor/?fbclid=IwAR1O46VjNGT6kWfW0_q_TG0lXIcGoASNqohmEID9XVqx5GrfEK5V5qzzlK4).

Het gaat hier om twee bacteriën; Dialister en Coprococcus. Ik ben een leek op dat gebied, maar omdat ik te maken hebben met depressie ben ik nieuwsgierig opzoek gegaan. Via Wikipedia kwam ik erachter dat de Coprococcus phylogenetisch overeenkomsten vertoont met de Lachnospira bacterie. Erg interessant, maar ik weet nog steeds niks. Dus ik ben verder gaan zoeken.

Ik kwam vervolgens een artikel tegen waarin het tekort aan Lachnospira bacteriën een mogelijke veroorzaker is van astma bij jonge kinderen (bron: https://www.medischcontact.nl/nieuws/laatste-nieuws/artikel/darmflora-essentieel-voor-bescherming-tegen-astma.htm). Een tekort aan deze bacterie is dus, op een of andere nog uit te zoeken manier, gelinkt aan in ieder geval twee aandoeningen (een lichamelijke en een geestelijke). Omdat ik met beide te maken heb ben ik uiteraard erg benieuwd hoe ik ervoor zou kunnen zorgen dat het aantal Lachnospira bacteriën in mijn darmen gaat toenemen. Want dat zou mij erg kunnen helpen lijkt mij.

Zoals gezegd ben ik een leek op het gebied van bacteriën en kan dus ook niks vinden op internet waarin staat hoe ik aan die betreffende bacterie kom. Bij elke zoekopdracht die ik geef kom ik alleen de bacterie Lactobacillus casei tegen. Nou vind ik persoonlijk dat die twee wel op elkaar lijken, dus misschien zijn ze dan ook wel aan elkaar verbonden? Met dit als uitgangspunt kan ik een snelle conclusie trekken. De beroemde melkdrankjes Yakult en Actimel en de zuivel van Danone bevatten deze bacterie. Dus kan ik dan stellen dat het gebruiken van deze producten een positieve invloed heeft op mijn astma en mijn depressie?

Het zou mooi zijn, maar ik vermoed dat ik te makkelijk denk. Misschien dat er iemand is die hier verstand van heeft en mij op het goede spoor kan zetten? Ik hoor het graag.

Ergens is dit wel heel erg positief nieuws. Het is meteen ook een twijfel brenger. Want als het missen van deze bacteriën te maken heeft met depressieve gedachten, hoe zit het dan met het gemis aan het geluksstofje. Zijn we dan te lang gefocust geweest op een stofje dat misschien uiteindelijk geen veroorzaker maar een gevolg is van depressieve gedachten?  Als dit klopt dan is dit wel een sof voor de farmaceutische industrie, ervan uit gaande dat de missende bacterie via een natuurlijk proces aangemaakt kan worden. Er is dan geen pilletje meer nodig die het gemis aan het geluksstofje moet compenseren. Als de aanmaak van de bacterie niet op natuurlijke wijze gestimuleerd kan worden dan hebben ze geluk, dan kunnen ze iets op de markt brengen waar weer aan verdiend kan worden.

De betreffende onderzoeken geven wel weer aan dat ons lichaam stoffen aanmaakt die zorgen voor geestelijke stabiliteit. Het goed onderhouden van die stoffenfabriek is dan ook erg belangrijk, daar moeten we goed voor zorgen. Dus gezond eten en bewegen is de manier om de fabriek te onderhouden of weer aan het werk te krijgen.

Dat voedingsstoffen invloed hebben op onze gemoedstoestand weten we eigenlijk al lang. Het spreekwoord ‘de liefde van de man gaat door de maag’ komt natuurlijk wel ergens vandaan. Het spreekwoord werd eerst uitgelegd als dat de vrouw zo aantoonde dat ze goed kon koken, een goede huisvrouw was. En dus haar man goed kon verzorgen, vertroetelen. Nu denk ik dat het gewoon komt door stofjes in het eten. Door de juiste stofjes aan te leveren wordt de gemoedstoestand van de man beïnvloedt op een positieve manier, dat het ook nog eens lekker smaakt is dan eigenlijk bijzaak. Maar door de ontwikkelingen in onze maatschappij zijn we dat vergeten en het paste toen natuurlijk heel goed in de onderdanige rol van de vrouw. Tegenwoordig zit het nog gecompliceerder in elkaar, want niet alleen de vrouw kookt voor haar man, nee de man kookt nu ook voor zijn vrouw (en uiteraard zijn er nog andere combinaties te maken). Daarnaast zijn we meer bereisd en zo in contact gekomen met voeding uit andere landen. Als we daar de ontwikkeling van ‘hoe meer hoe beter’ bij op tellen kan ik voor mij steeds beter verklaren waarom er steeds meer aan ons ‘mankeert’ zowel lichamelijk als geestelijk.

We zijn andere stoffen gaan innemen in sterk toenemende hoeveelheden. Dat is ons lichaam niet gewend. De normale stoffen waar ons lichaam mee te maken had werden vervangen door andere, vreemde stoffen. Ons lichaam moet leren daar mee om te gaan, moet er op ingesteld worden. Dit brengt een verandering mee in ons hele lichaamsproces, heeft invloed op elk onderdeel. En daar hebben we ons lichaam nooit goed de tijd voor gegeven. Als we kijken naar de ontwikkeling van de mensheid heeft elke fase een behoorlijke lange tijd in beslag genomen. Maar als we kijken naar de ontwikkeling van ons eetgedrag heeft dat, in vergelijk, een veel kortere tijd gevergd. Dus is het toch logisch dat ons lichaam, en dus onze geest, die verandering niet zo snel heeft kunnen implementeren? Of zie ik dit verkeerd?

Het geval (gevolg) is dat er nu onderzoek moet plaatsvinden naar wat ons lichaam mist en nodig heeft om ons weer op ons natuurlijke ‘zijn’ te brengen. Eigenlijk is dat triest, maar ik ben wel erg blij dat die onderzoeken er zijn, ze kunnen ons lichaam weer terugbrengen naar originele staat.

Nou lijkt het misschien uit bovenstaande dat ik een supergezond levend mens ben, die gezond en verantwoord eet en veel sport/beweegt. Laat ik jullie dan uit die waan halen. Ik eet goed, maar regelmatig ‘onverantwoord’ en ik sport niet, ik beweeg (eindje lopen, stap in en uit de auto, beweeg mijn armen en polsen bij het typen etc.) en voor de liefde heb ik het eten niet nodig. Maar ik besef wel steeds meer dat we ons lichaam in de afgelopen tijd erg verwaarloosd en genegeerd hebben. En misschien ga ik dit voor mijzelf nog wel eens aanpakken. Misschien.

Eerst maar eens kijken of ik erachter kan komen hoe ik de bacteriën in mijn darmen kan krijgen. En dan wel de goede, want die ziek makende griepachtige virussen en bacteriën ben ik zo langzamerhand wel zat.

Koos