Gevolgen van het zijn van KOPP en Brus

Gevolgen van het zijn van KOPP en Brus
(Kind van Ouders met Psychische Problemen en Zusje van broers met psychische problemen)

Kind van een depressieve moeder. Wiens ogen naar onzichtbare werelden keken die zich achter mij leken te bevinden. Haar alleenheid deed zeer. En dus was ik lief.

Kind van een joodse moeder die heeft moeten vluchten en haar moeder verloor aan de oorlog. Ontheemd. Los van de wereld. Ik probeerde haar verdriet te troosten en was lief.

Kind van een moeder die opgroeide in een kindertehuis omdat ze na de oorlog niet meer naar haar familie terug mocht. Ze voelde zich als een baby op een vreemde planeet, zo schreef ze zelf ooit. Ze had geen idee. Hoe ons te steunen, te begrenzen, te beschermen. Ik begreep. En dus was ik lief.

Kind van een moeder die in zichzelf een peilloos tekort ervoer waardoor haar blik vertroebeld was voor hoe liefde ook zou moeten zijn. En dus was ik lief.

Kind van een pedoseksuele vader. Mishandeld thuis en misbruikt door de kerk.
Hij hield van jonge jongens, was zelf niet ouder geworden dan dertien. En dus draaide de wereld om hem. Voor altijd. Nergens anders oog voor dan voor zichzelf. Ik wist niet wat te doen. En dus was ik lief.

Kind van een depressieve vader. Hij wilde niet. Hij liet het erbij hangen, het lag niet aan hem, het werd hem aangedaan en ik…, ik geloofde alles wat hij zei. En daarom was ik lief.

Kind van een vader die een eindeloos gevoel van schuld en schaamte met zich meedroeg, zo pijnlijk dat hij het niet verdragen kon, er niet naar kon kijken en dus steeds dieper zakte. En dus was ik lief.

Zusje van een halfbroer die door zijn trauma’s en onbegrepen autisme zo onaangepast en zo
onaangenaam was dat hij buitengesloten werd. Zulke ondraaglijke pijn kon door hem alleen maar ontkend worden. En afgereageerd. Op mij. En ondanks dat bleef ik lief.

Zusje van een halfbroer die uiteindelijk vluchtte in drugs en zijn leven heeft moeten teruggeven. Het was te zwaar.
Auw.

En ik?
Ik?
Ik was lang willoos. Want wat wil ik?
Ik was lang zelf-loos. Want wie ben ik? Wat kan ik? Wat verlang ik?
Ik was lang wortel-loos. Want had die uitgerukt. Joodszijn kan je je leven kosten dus ben ik niet joods. Joden zijn slachtoffers en ik ben geen slachtoffer en dus ben ik niet joods.
Ik was tot voor kort leven-loos. Want ik voelde het niet. Voor mij hoefde het niet.
Tot voor kort.
En ik ben en blijf kinderloos.
Want bij mij houdt het op.

Sint Nicolaasga, 2018
Anoniem

******************************************************************
Het is lastig dit zo te delen met de wereld. Want er is en wordt ook van mij gehouden.
Maar dit is er ook en kan ik niet ontkennen.

De gebruikte afbeelding is het logo van www.kopp-kind.nl, voor meer informatie over kopp kunt u op die pagina terecht.